చీకటిని కరిగిస్తూ కరుగుతూన్న కొవ్వొత్తి
మరెదో లోకం లో ఉన్నా అన్న భ్రాంతి
చల్లగా వీచేను శీతలపు గాలి
నాకేమి భయం చెంత ఉండ చెలి
మబ్బులను చీలుస్తూ మెరిసింది ఓ మెరుపు
ప్రియురాలి కళ్ళ లో కనపడే కాంక్ష ఎరుపు
ఆగి ఆగి గర్జించే ఆకాశం ఓ ఉరుము
వెచ్చగా తగిలేటి ప్రియురాలి నడుము
మెల్లగా వినపడేటి జగజ్జీత్ సింగు
అనిపించే ఈ సమయం ప్రపంచానికి నేనే కింగు
Saturday, October 25, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment